Bij de dood van Martin Bril

Zijn oog gaf gewicht aan het kleinste voorval,
De geringste gebeurtenis en vermeend
Onbeduidend gerommel; want overal
Waar een winkel opende, een eerste eend

Kwaakte of rokjes weer in de lentewind
Fladderden om nog onwetende benen,
Wist hij het wonder daarvan - een waakzaam kind-
Te zien: de kiezels werden edelstenen.

De filosoof werd een kijker, de schrijver
Werd een wijze die na de rauwe orkaan
Van glas en poeder, weg van de naijver,

Voor het alledaagse schuins opzij ging staan
Getuige van de grootsheid van het leven
Alleen de dood heeft hem dit niet vergeven

C. Gijsen.

rokjesdag

.
Rokjesdag Nimph

ColoriMii - The museum of Instant Images Cat.nr.1538 d.d.21.04.09 electronic - Ice, ice, ijsmeisjes Psychecolorogy nr. 109 De Gevulde Heren (click)
.
--click picture to enlarge--
kijk ook op http://www.degevuldeheren.nl/
.

de Lente

De Lente is drie zussen, verbonden
Door onzichtbare dwarslijnen, gouden
Ringen en vijf zwart-witte rashonden
Niemand zal ooit ongeschonden houden

Van 1 van hen, in hun gebarenspel
Een wufte waaier van toespelingen
En niet na te komen, immers te fel,
Beloften: stremmende staartdelingen

Ik kom binnen op mijn mooist, de spieren
Liggen hard op mijn blauwe aderen
Mijn kersenrode bril verblindt mijn ogen

Want de Lente mag je zo niet vieren
Muzen mag je niet zo benaderen:
Zij stijgen op in juichende bogen

C. Gijsen

.