Waterline

.

AEOLUS / Waves
 The Museum of Instant Images - Mr. Colori - NL

cat.nr.2880  d.d.20.02.15
psychecolorogy nr. 173
electronic / poem

.
Mr. Colori / C. Gijsen

contribution to Homage to the world of HUKUSAI 

 Miche-Art-Universalis - Belgium
www.colori.nl 
.
--click picture to enlarge--
_____________________________________________________________________

Golven


Hoe hoog de golf van Hokusai, gevaar!, roept hij
En kabbelend, babbelend mijn zee -binnenzee-
Travestie van dreiging, Zephyr wordt Venus, nee,
Blaast uit het water en de lucht zijn droomvrouw: zij

De vrouw wil stijgen, gewichtloos zijn, opvliegen,
Over de berg drijven als een glijdend luchtschip
Neerkijkend op de aarde, ieder mens een stip
Op de wereldhuid: de blik buigt, zal bedriegen

De les van Icarus is door haar begrepen,
Zij draait haar natte, ranke rug naar de stralen
En regent zichzelf terug in lange halen

Als zij wil, kan zij een godin worden, schepen
Redden van de ondergang, hen veilig slepen
Aan wal, liever vertelt zij sterke verhalen


C. Gijsen

_____________________________________________________________________

Waves


How high the wave by Hokusai! Danger, it screams,
whereas my sea ripples, chatters. My inland sea,
travesty of threat. Zephyr turns Venus – no, he
blows of water and air the woman of his dreams.

The woman wants to rise weightlessly, fly away,
float over the mountain like a ship in the air,
looking down on the world and watching its skin where
each is a speck. The look now bends, bound to betray. 

She remembers how Icarus paid off his debts,
and turns her wet slender back more into the jets:
in long strokes she comes raining down in her glory.

She could be a goddess if she pleases, and save
ships, pulling them ashore, from a watery grave.
Instead, she would rather tell a far-fetched story.


translation: Erik Honders

_____________________________________________________________________