L'ORFEO - Monteverdi - polyptich 3/5

.
COLERICO / SPERANZA  (ORFEO) polyptich 3/5
choleric / hope
The Museum of Instant Images - Mr. Colori - NL
cat.nr.3804 d.d.27.11.20
Psychecolorogy nr.204 / electronic
iconography (click .txt)
.
ColoriMii / C. Gijsen - Netherlands
.
--click picture to enlarge--
_______________________________________________________________

Akte 3 Trouwens, de onderwereld bleek wit, overwegend. Mijn wankelmoedigheid putte er kracht uit, door hoop Gedragen zag ik de zwarte rivier, bewegend Tussen zoemend wit instrumentarium, ‘ik loop Over water’, dacht ik. Als een bevreesd zingend kind Ging ik binnen: witte uniformen en bureaus Wat stonden er hier veel bloemen, zij vormden een lint Voor de doden, legde iemand op haar borst een roos? Charon? Een dommelende nachtportier, uitgewoond Door het eeuwige heen-en-weer, zijn radio speelt Hem zacht weg van zijn plicht, mijn queeste kon aanvangen Ik moest naar de geneesheer-directeur, hij die heelt Maar zijn muze zocht ik eerst, want wie dient, die beloont Mijn lied klonk tot haar: “Kun je iets kapot verlangen?” C. Gijsen _______________________________________________________________

L'ORFEO - Monteverdi - polyptich 2/5

.
FATO - ESSILIO (L'ORFEO) polyptich 2/5

fate / exile
The Museum of Instant Images - Mr. Colori - NL
cat.nr.3803 d.d.21.11.20
Psychecolorogy nr.203 / electronic
iconography (click .txt)
.
ColoriMii / C. Gijsen - Netherlands

.

---click picture to enlarge---
_______________________________________________

Akte 2 Mijn vrouw was dood. Zeiden ze. Maar ik kon haar horen. Iedereen huilde en schreeuwde, baadde in tranen Ik luisterde naar de zang in mijn dove oren, Haar roep uit de diepte, ook daar schijnen de manen Als de wanhoop aanklopt en de angst komt aanrollen, Kruipt de spanning op de ketting: het zachte breken Van de schakels tussen mens en god; dit uithollen Maakt de kunst tot louter vorm, een machteloos smeken. Maar ik weende niet, gaf niet toe en stemde mijn lier, Ik zocht een olifantenpad, een helse afslag Waar zij beneden aan het eind ervan zou wachten De onderwereld zag een gewond maar strijdend dier Geen compromis zocht ik: leven of dood, nacht of dag Ik hoonde de realisten, die mij uitlachten C. Gijsen ____________________________________________